Home > Strefa wiedzy > Savoir Vivre > Niepełnosprawność ruchu

Niepełnosprawność ruchu

Savoir Vivre

Jak rozpoznać osobę z niepełnosprawnością ruchu?

Niepełnosprawność ruchowa może przejawiać się w różnorodny sposób. Najczęściej osoby te poruszają się przy pomocy wózka, kul, laski, balkonika lub chodzika. Mogą również mieć trudności z pokonywaniem większych dystansów, przemieszczaniem się po schodach czy staniem w kolejce – zwłaszcza przy schorzeniach układu krążenia lub oddechowego. Inne formy niepełnosprawności ruchowej obejmują zaburzenia manualne – problemy z poruszaniem dłońmi, ramionami, czy palcami. Może to sprawiać trudności np. w przeglądaniu dokumentów czy wkładaniu ich do koszulek. Osoby z porażeniem mózgowym mogą wykazywać mimowolne ruchy.

Ciekawostka

Osoby poruszające się na wózku widzą świat z perspektywy 80–110 cm. To oznacza, że prowadząc rozmowę, warto dostosować swoją pozycję – np. usiąść – by komunikacja była komfortowa i partnerska.

Jak postępować?

Kontakt z osobą z niepełnosprawnością ruchową powinien odbywać się w sposób naturalny i pełen szacunku.
Zawsze należy zapytać, czy i jak można pomóc – nie zakładajmy, że każda osoba potrzebuje wsparcia.
Jeśli proponujesz pomoc w poruszaniu się, zapytaj o preferencje i sposób, w jaki można to zrobić bezpiecznie.
Zadbaj o dostępność przestrzeni – w szczególności o dostępne wejścia, podjazdy, windy.
Rozmowę prowadź w komfortowych warunkach – najlepiej twarzą w twarz, na zbliżonej wysokości. Osoby poruszające się na wózku mają pole widzenia na wysokości 80–110 cm, dlatego dobrze jest usiąść naprzeciwko.
Pamiętaj, że sprzęt wspomagający poruszanie się (wózek, kula, balkonik) stanowi przestrzeń osobistą – nie należy go dotykać bez wyraźnej zgody.

Czego unikać?

Dotykania sprzętu bez zgody (wózek, kule, balkoniki)
Zakładania, że osoba zawsze potrzebuje pomocy
Mówienia z góry – prowadzenia rozmowy „stojąc nad osobą na wózku”
Popychania wózka bez pytania
Wymuszania tempa poruszania się
Blokowania dostępnych przestrzeni (np. wąskich przejść, podjazdów)
Ignorowania potrzeb osoby w zakresie odpoczynku lub siedzenia